Yıllar önce kocasının dükkanına gelen müşterinin ayakkabısını eşi olmadan kendi başına tamir ederek mesleğe atılan Nebibe Öztürk, şimdi Yunuseli Mahallesi‘nde açtığı kundura dükkanıyla vatandaşlara hizmet veriyor. 20 yıl özel sektörde çalışan ve işini severek yapan Öztürk, “O zamanlar üç vardiyalı sistemde çalışıyordum. 3-11 veya gece vardiyasına döndüğümüz zamanlar eşimin dükkanına yardım etmeye gidiyordum. Öyle tamire başladım. Kızım okula başlayacağı zaman fabrikadan ayrılmak zorunda kaldım. Bu sefer de dükkan açmaya karar verdim. Tabii bizimkiler şaşırdılar. Nasıl yapacaksın dediler. Ama 8 yılım bitecek” dedi.
Müşterilerinin dükkanı ilk açtığı zamanlarda karşılarında kadın tamirci gördüklerinde şaşırdıklarını, ama artık alıştıklarını söyleyen Öztürk, kadınların işlerine daha çok özen gösterdiklerini söyledi. Öztürk, eşinin iş yerine gittiği ilk yıllarda başından geçen böyle anlattı:
“Bir gün kayınvalidemle kocamın dükkanına gittim. Eşim malzeme almaya çarşıya gitmişti. Daha önce eşim yokken müşteri geldiğinde, daha sonra gelmelerini söylüyordum. O arada eşimin daimi bir müşterisi bayan, yola çıkması gerekiyormuş. Eşim yok şu an, gelmesi 1, 1,5 saate bulur dedim. Ondan sonra baktım ki botlar ağaç ökçeydi, topuğun biri 1 santimden fazla aşınmıştı. Ben de önlüğü üzerime giydim, eşimin yaptığını gözümde canlandırdım. Motora tuttum, ökçenin ikisini de aynı mesafeye getirdim. İlaçlarını sürdüm. Lastiklerini kestim, yanlarını temizledim. Bittikten sonra çivilerini çaktım, koydum masaya. Müşteri geldi, botları masanın üzerine orada görünce, yapılmadığını düşündü. Abla, ağabey gelmedi mi diye sordu. Botlar bıraktığım yerde duruyor dedi. Ben de maalesef eşim gelmedi, ama ben yaptım dedim. Müşteri botları inceleyince çok beğendi. On numara iş yapmışsın. İlk defa yaptım deyince inanmadı. Sonra eşim geldi, kayınvalidem de eşime dönüp, olayı anlattı. Bende çocuk oyuncağı resmen dedim. Mesleğe böyle başladım”.