ALMANYA’da işçi olarak çalışan Ersin Bilge, çocukluk hayalini gerçekleştirerek, doğup büyüdüğü Erzincan’ın Çayırlı ilçesine bağlı 10 köyü eşekle gezip çocuklara klasik roman, kalem, defter, silgi ve kırtasiye malzemeleri dağıttı. 1 Ağustos’tan bu yana köyleri dolaşan Bilge, “Ben köyde okurken defterim, kalemim ve silgim yoktu. O zaman öğretmenimize, ‘Biri çıkıp da defter ve kalemleri eşeklere yükleyip getiremez mi?’ diye sormuştum. O hayalimi bugün gerçekleştirdim” dedi.
1992’DE ALMANYA’YA YERLEŞTİ
Çayırlı’nın Yukarıkartallı köyünde 1963’te doğan Bilge, ilkokulu köyünde okudu. Kitap, defter ve kalem eksikliği çeken Bilge, okulu bitirince ailesiyle İstanbul’a göçtü. Maliye memuru olarak görev yaparken 1992’de Almanya’ya yerleşti. Oberhuasen’de bir tuğla fabrikasında çalışan Bilge, evlendi ve iki çocuk sahibi oldu. Bu ülkede 45 Alevi derneğinin başkanlığını da üstlenen Bilge, çocukluk hayalini gerçekleştirmek için 1 Ağustos’ta Erzincan’a geldi. Ve hayalini gerçekleştirmek için işe koyuldu: “Çocukluk hayalimi gerçekleştirmek için kendi imkânlarımla klasik romanlar, kalem, defter ve silgi aldım. Eşek kiralayarak köylerde kitap ve kırtasiye malzemelerini dağıtmaya başladım.”
‘EŞEKLE DOLAŞMAM YAYILDI’
Bilge, köyleri gezdiğinin duyulması üzerine Kaymakam Ömer Büyükergene tarafından çağrıldığını anlatarak sözlerini şöyle sürdürdü: “Eşekle dolaşmam dilden dile yayıldı. Kaymakam beni çağırdı. ‘Bu benim çocukluk hayalimdi. Çocuklara dünya klasiklerini ve kırtasiye malzemelerini dağıtmak, onların çağdaş bir ülkenin çocukları olmasını istiyorum. Dilerim içlerinden biri Nobel alır ve ben onur duyarım’ dedim. Kaymakam çok olumlu karşıladı. Kitapları inceledi. Bana bir liste verdi. O liste dahilinde geziyorum.”
İlçe merkezi ve Çaykent köyü ile başladığı ziyaretlerini Büyükyayla, Saygılı, Saraycık, Verimli, Akyurt, Mazlumağa, Mantarlı köyleriyle sürdürdüğünü anlatan Bilge, en son kendi köyü olan Yukarıkartallı’ya gideceğini söyledi. Bugüne kadar 1000’e yakın kırtasiye malzemesi ve kitap dağıttığını kaydeden Bilge, şöyle konuştu: “Aileleri görünce çok üzüldüm. Bu çağda bu yoksulluğu gördüğüm için çok etkilendim. Kitaba, giyim kuşama, ayakkabıya muhtaçlar. Bazı köylerde bir arpa boyu yol alınmamış. Kendi açımdan çok mutluyum. Keşke olanaklarımı genişletsem de her yıl gelip çocuklara kitaplar dağıtsam.”