Söz konusu santrallerin yarattığı hava kirliliğinden şikayetçi olan halk, Greenpeace ile birlikte yaptığı başvuruda 15 santralin 2019 yılı sonuna kadar gerekli çevre yatırımlarını yapmadığı gerekçesiyle kapatılmasını istedi.
2013 yılında özelleştirilen kömürlü termik santrallere, çevre yatırımlarını tamamlamaları için 2019 yılının sonuna kadar süre tanınmıştı. Bu süre içerisinde santraller, filtre ve baca gazı arıtma sistemleri gibi çevre yatırımlarını yapmadan zehirli gazları altı yıl boyunca doğrudan havaya saldı.
Şirketlere verilen süre uzatılabilir
Verilen sürenin dolmasına iki ay kalmasına karşın 15 santral gerekli çevre yatırımlarını henüz yapmadı. Yeni bir kanun teklifiyle bu santrallere çevre yatırımlarını yapmamaları için verilen sürenin 2022 yılına kadar uzatılması da Meclis gündeminde.
Daha önce de söz konusu santrallerin çevre yatırımlarına iki yıl daha erteleme Meclis gündemine gelmiş ancak TBMM’de tüm siyasi partilerin reddetmesiyle geri çekilmişti.
Greenpeace, temmuz ayında söz konusu 15 santralden ikisinin yer aldığı Kütahya Seyitömer ve Tunçbilek’te yaptığı 24 saatlik hava ölçümü sonucu hava kirliliğinin Dünya Sağlık Örgütü’nün limit değerinin üç katı çıktığını açıklamıştı.
Yasanın kapsadığı santraller şunlar:
- Çanakkale / ÇAN 18 Mart Termik Santrali
- Şırnak / Silopi Termik Santrali
- Kahramanmaraş / Afşin Elbistan A Termik Santrali
- Karabük / Kardemir Termik Santrali
- Kütahya / Tunçbilek Termik Santrali
- Kütahya / Seyitömer Termik Santrali
- Manisa / Soma A Termik Santrali
- Manisa / Soma B Termik Santrali
- Sivas / Kangal Termik Santrali (1. Ve 2. üniteler)
- Zonguldak / Çatalağzı Termik Santrali
- Ankara / Çayırhan Termik Santrali
- Muğla / Yeniköy Termik Santrali
- Muğla / Kemerköy Termik Santrali
- Bursa / Orhaneli Termik Santrali
- Kahramanmaraş / Afşin Elbistan B Termik Santrali